جنگل و روستای بلیران در بخش دشت رمز شهرستان آمل قرار گرفته و دارنده طبیعتی بکر و زیباست که هر سال گردشگران متعددی را به خویش می ‌کشاند . روستای بلیران در دل جنگلی دوچندان قشنگ و دیده نواز با انواع متفاوت گیاهی واقع شده‌است که در هر فصل زیبایی خاصی دارااست . بعضی باستان‌ شناسان اهل ایران و فرانسوی عمر معاش آدم را در‌این حیطه به بیش تر از سی هزار سال قبلی نسبت داده اند . معماری ساکن قریه محنصر به شخص است . ارتفاعات اطراف آبادی , تسکاسرا هلیا اردشیر و آجر سی از بخش ها توریسم روستای بلیران میباشند . حوضچه های رودخانه گرمارود و چشمه های آبگرم بلیران برای شنای گردشگران دوچندان مطلوب است .

بلیران در سال ۱۳۸۷ تحت عنوان حوزه‌ شماره دو مثال توریسم معرفی شده‌است . در تعدادی سال قبلی چشمه بلیران هم به همشیره خواندگی چشمه ای در ایتالیا در آمده است .
در جادهٔ دیرباز آمل – بابل در ۱۵ کیلومتری آمل جاده‌ای در راستای بیشه و کوه می‌ رود و در پیچ محل ورود جاده فیروزکلا زیبایی جدید ‌ای چشم می‌ شود . بعد از گذر از یک سری ده در انتهای جاده به روستای زیبای بلیران می‌رسیم . در پاییز این مسیر فراوان مسحور کننده است و برگ های زردرنگ و قرمز رنگ با ترکیبی از سبز و نارنجی رنگ لذت بیاده روی را فراوان می نمایند . هم راستا این مسیر تابلوی نگارگری از یک بیشه پاییری دارااست و در سوی دیگر شالیزار های خوش بو برنج مشام بشر را نازونوازش میدهد . چیدن میوه های وحشی جنگلی مانند ازگیل و زالزالک و دیدن چشمه و رودخانه و شنا در چشمه های آبگرم جزء تجربه شادی بخش این مهاجرت است .

روستای بلیران , از روستاهای توریسم آمل است که با بافت سنتی و معماری زیاد بی نیاز , از نمونه‌ های حیاتی توریسم بشمار می‌رود . روستای بلیران از شمال به روستای کمدره , ازجنوب به بیشه ‌های سرفراز شمال و کوه چلاو , از شرق به بیشه ‌های راز سبز و انبوه و رودخانه و از غرب هم به بیشه و کوه متصل شده‌است .

گرمارود و چشمه های آبگرم
رودخانه ( گرمارود ( یا این که ( گرمِرو ( که درین ناحیه سرازیر است , حدود ۵۰ کیلومتر ارتفاع داراست و از ارتفاعات شمالی فن کوه البرز بنام ( هلی یار ( سرچشمه می ‌گیرد . اطراف این رودخانه دو چشمه آب معدنی دارای اهمیت به اسم های ( گرو ( و ( لاله زار ( و دهها چشمه آب معدنی دیگر موجود است که به باعث دارا بودن املاح معدنی متفاوت دارنده خواص درمانی شفا بخش برای بیماری های پوستی و دردهای مفصلی می‌ باشد .
رونق کشاورزی , باغداری , دامداری و زنبورداری در روستای بلیران مدیون همین رودخانه است .

بستر رودخانه از نزولی از تخته سنگ , قلوه سنگ و شن ساخته شده و جریان آب رودخانه طوری است که با حفر بستر خویش در جاهای متفاوت حوضچه های قابل قبولی برای شنا تولید نموده است که در تمام دوران فصل تابستان مخصوصا ایام بیشتر گردشگران به شنا در‌این حوضچه ها می‌پردازند . در چندین ساله پیشین چشمه بلیران به آبجی خواندگی یک چشمه در ایتالیا در آمده است .

برای دیدن چشمه های ابگرم می بایست در زمان مسیر رودخانه تکان فرمائید . بوی گوگردی که به مشام می رسد شایسته ترین علامت چهت نیل بدین چشمه ها میباشد . چشمه ها نسبتاً روبروی هر دوطرف رودخانه واقع گردیده اند . چشمه ی گرو در تپه ای با طول تقریبی آبادی متر فراتر از تراز رودخانه قرار گرفته است و آبی‌رنگ سپید رنگ دارااست . وروبروی آن چشمه لاله زار با آبی رنگ زلال قرار گرفته که ولی بوی ترکیبات گوگردی دارااست .

برای برداشتن آب شیرین می بایست حدود دویست متر فراتر از چشمه رفت و از چشمه ای که در آنجا قراردارد آب‌شرب برداشت .

بعد از آب تنی درآبهای گرم و معدنی چشمه ها می بایست مسیر پاکوپ کنار رودخانه را در پیش گرفت بعداز حدود دو ساعت پیاده روی و گذشتن از مراتع ( اسپه اش ( و ( غوزنو ( به روستای بلیران رسید .

اثر ها باستانی
از کشش های توریسم دیگر روستای بلیران می شود به کشف اثر ها باستانی پیش از اسلام اشاره کرد که در تازه ترین یافته های باستان شناسی بوسیله دانشمندان اهل ایران و فرانسوی نشان داده شده‌است . در حوزه‌ بلیران نزدیک به سی هزار سال پیش بشر های پیش از مورخ با شیوه گردآوری خوراک از محیط آشنا بودند و از ابزار های بی آلایش سنگی به کارگیری می کردند .

از بخش ها توریستی و توریسم ده می شود به قلعه هلیا , تپه قلعه تسکا سرا و قلعه اردشیرون , قلعه آجر سی چشمه و مرتع ییلاقی کال چنگوم و امام زاده اما اشاره کرد .

صنعت های دستی و غذاهای محلی بلیران
از درختان و زیبایی های بلیران که بگذریم هنر و صنعت های دستی زنان و مردان روستایی حیطه هم زبانزد است که گونه های ظروف چوبی , ترشی و شیرینی جات محلی وسنتی از علامت های هنر و ذوق وسلیقه زنان و مردان هنرمند این قریه است که بعضی گردشگران تحت عنوان سوغات با خویش می‌برند . پیشینه حیاتی این قریه دامداری , کشاورزی و خصوصا دامپروری است .

سفارش ها
از‌آنجا که در حین مسیر هیچ روستا یا این که روستایی نیست برای اقامت حتما خیمه به همراه داشته باشید .
آب آشامیدینی همراه ببرید زیرا ممکن است چشمه ها کم آب شده باشد .

مسیر دسترسی
این مسیر چندان شناخته شده نیست , از کنار مجتمع نارنجستان در جاده هراز آغاز میشود و یکسری کیلومتر سپس در روستای جنگلی بلیران به آخر می‌رسد .
در‌حالتی که از طرف تهران راهی شده اید بایستی وارد جاده هراز گردید و حدود بیست کیلومتر باقی‌مانده به آمل درانتظار دیدن مجتمع رفاهی نارنجستان هراز گردید , توجه فرمائید جاده فرعی که می بایست از آنجا در سوی شرق و روستای بلیران بپیچید پیش از وصال به رزکه قراردارد . آدرس جاده فرعی به عبارتی پمپ بنزین نارنجستان است , دقیقا روبروی این پمپ بنزین یک جاده فرعی مشاهده میشود که شمارا وارد منش فرعی و پرپیچ و خم بلیران می نماید .
در کنار رودخانه هراز و روبروی مجتمع نارنجستان پل هایی برای عبور اتومبیل های سنگین وزن معادن شن ماسه موجود است , می توانید با یاری آنان از رودخانه رد گردید . در حالتی که با خودروی فردی این مسیر را طی فرمائید بعداز حدود ۲۵ کیلومتر به اولِ بیشه بلیران خواهد رسید .

این مسیر مطلوب دوچرخه سواری کوهستان هم میباشد . پنج کیلومتر باقیمانده به انتهای مسیر دوچرخه سواری با مسیر فرعی می‌توانید روش را کوتاه خیس فرمایید و بعداز طی بیست کیلومتر در اولِ روستای بلیران مسیر را به پایان برسانید . مسیر سوم را می بایست حتما با بلد های محلی طی نمائید .