بعضی اوقات برای فاصله گرفتن از فضای مدرن و پر هیاهوی زندگی شهری، دلمان می‌خواهد به یک روستای دور افتاده یا به یک اقامتگاه بوم گردی سفر کنیم.
مقصدی که خبر از شلوغی و اخبار غم انگیز دنیای امروزی که در آن زندگی می کنیم نباشد، جایی که میتوان حس‌و‌حال نوستالژی زندگی های آرام و بی دغدغه گذشته هنوز در آن جریان دارد و همه کوچه پس‌کوچه های آن عطر و بوی تاریخو کهنگی می‌دهند. این خانه های دنج را که آرامش خانه شخصی خودتان را به دور از شلوغی ها و مشکلات زندگی شهری یک‌جا در اختیار شما می گذارند، این روزها با نام اقامتگاه بوم گردی یاد می کنیم.
اقامتگاه بوم گردی اکثرا خانه‌های محلی باصفایی و جذابی هستند که شما را با تجربه های جدید و محلی آشنا می کنند. با سکنا گزیدن در اقامتگاه بوم گردی مهمانان احترام طبیعت، فرهنگ و آداب و رسوم افراد محلی‌ها را نگه می‌دارند و محلی‌ها ماندگار ترین لحظات و خاطرات سفر را برای مهمانان‌شان می‌سازند.
به هر سوی ایران که بخواهید سفر کنید تجربه‌های گوناگونی از اقامت در اقامتگاه بوم گردی منتظر شما است، برای مثال در شمال ایران کلبه‌های چوبی پذیرای شما می‌شوید که شمعدانی‌ها در ایوان آن به صف شده‌اند، عطر نم باران و تازگی تک‌تک سلول‌های‌تان را سر ذوق می‌آورد، مسیرتان که به شهرهای مرکزی بیفتد خانه‌های کاه‌گلی با آن معماری جذابشان، پنجره‌های ارسی، حیاط و حوض با صفا و شب‌های پرستاره پذیرای شما خواهند بود. هر جای ایران که مقصدتان باشد اقامتگاه بوم گردی آن منطقه به هیچ عنوان شما را نا امید نخواهید کرد.
آنچه در ادامه می خوانیم:
اقامتگاه بوم گردی مکانی برای آرامش
با توجه به این موضوع که مکان اقامتگاه بوم گردی جایی دور از شلوغی های زندگی شهری است، شما با اقامت در آن‌ها به آرامشی وصف نشدنی می رسید. قطره‌های باران سقف اتاق شما را نوازش می کند، عطر خاک نم زده کم کم از همه‌جا به مشام می رسد و شما را طلبه یک استکان چای ذغالی می کند. این همه زیبایی و آرامشی است که اقامتگاه بوم گردی شمال ایران به شما هدیه می کند و شما در پی آن بودید.
به شهرهای مرکزی و کویر که سفر کنید به جای باران از آسمان ستاره می‌بارد. شاید ناب‌ترین و ماندگار ترین لحظه از سفر به کویر دیدن آسمانی پرستاره در شب‌های رویایی و لحظه ای چشم روی هم گذاشتن زیر آن باشد. می توانید عصرهای خود را با نوشیدن چای یا دمنوش‌های محلی کنار حوض و روی تخت‌هایی که با فرش‌ها و گلیم‌های دست‌بافت تزئین شده اند سپری کنید.
اگر مسیرتان به قشم خورد سعی کنید حتما دو سه روزی را در اقامتگاه بوم گردی سپری کنید، با این کار زندگی محلی برایتان رنگ و بویی تازه پیدا می کند. در اکثر اقامتگاه بوم گردی قشم خیلی کم پیش می آید شما تخت خواب ببینید و به رسم زندگی‌های سنتی ایرانی مهمانان روی زمین و لحاف تشک به خواب می روند.
هنوزهم تیرک‌های چوبی جایشان را با آهن‌ها عوض نکرده اند و تا دل‌تان بخواهد مردم یکرنگ و خوش مشرب و مهمان‌نواز می‌بینید، از میزبان بگیرید تا هر محلی‌ای که با آن برخورد دارید و هم صحبت می شوید. در سفر به اقامتگاه بوم گردی شما نان بازوی خودتان را می‌خورید، این به آن معناست که می‌توانید نان داغ را در تنور بپزید و برای خودتان چای ذغالی دم کنید و لذیذترین صبحانه زندگی‌تان را تجربه کنید و از آن لذت ببرید.
بسیاری از اقامتگاه بوم گردی ها به مهمانان این اجازه را می‌دهند که وارد آشپزخانه آن‌ها بشوند و از نزدیک طرز تهیه غذای محلی را ببینید و اگر دوست داشته باشند این امکان را دارند که در مهیا کردن غذا کمک‌شان کنند، چنانچه هم زمان با حضور شما در اقامتگاه بوم گردی عروسی یا مراسم ویژه ای برپا باشد می‌توانید با هماهنگی میزبان در آن مراسم‌ها حضور به عمل بیاورید و از نزدیک تجربه یک عروسی سنتی با مزه را داشته باشید.
اقامتی به صرفه و ارزان
اگر بنا بر آن است سفری داشته باشید که در اقامتگاه بوم گردی اقامت کنید، احتیاج نیست از مدت ها قبل برنامه‌ریزی و پس‌انداز کنید. سفر کردن محلی و سکنا گزیدن در یک اقامتگاه بوم گردی نوید سفری به یادماندنی و دوست داشتنی با قیمتی مقرون به صرفه است و می‌تواند یک اقامت دو سر سود باشد. شما با پرداخت هزینه کم، حداکثر لذت را از سفرتان می‌برید و کسب‌و‌کار شخص محلی که پذیرای شما بوده است نیز جانی دوباره می گیرد.
طعم لذیذ غذا های محلی در بوم گردی
کوفته را با نام کوفته تبریزی می‌شناسیم ولی هر نقطه ایران میتوان آن را پیدا کرد اما از حق نگذریم طعم کوفته‌‌های آذربایجان چیز دیگری است! به همین دلیل است که ضرب المثلی است که می گوید غذایی که وطن خویش را ترک می‌کند اصالتش را نیز از دست می‌دهد.
کوفته و دلمه را باید در هوای برفی آذربایجان نوش جان کرد، میرزا قاسمی و باقالی قاتوق و ترشی سیر را باید نم باران باشد تا ان لذت نهایی را از آن برد و ماهی کبابی را باید با صدای موج‌های خلیج فارس نوش جان کرد. مدتی را که در اقامتگاه بوم گردی زندگی می‌کنید غذاهایی را که میل می‌کنید اصالت دارند.
همه چیز عطر و طعم محلی دارد، شیر و ماست و سبزیجات و کلیه مواد تازه هستند، به غیر از مواد محلی آشپز طعم آن فرهنگ و سنت را هم در غذای شما می دمد و شاید سر این همه خوش مزگی همین باشد.
